وبلاگ هــم انــدیشـی دینــی

بسم الله الرحمن الرحیم

و عیبه علمه، و گنجینه­های علم او

«عیبه» به چیزی گفته می­شود که لباس یا اشیای دیگر را در آن قرار می­دهند.

برخی از افراد از علومی برخوردار و به رموزی از خلقت آگاهند، لیکن به سفره­ای شباهت دارند که برای همه پهن شده و همه به صورت یکسان برای بهره­مندی از آن فرا خوانده شده­اند، اما ائمه­ی معصومین «علیهم­السلام» چنین نیستند، بلکه صندوق علم الهی هستند که کلید آن به دست خود آن حضرات است و چون مظهر «و عنده مفاتیح الغیب».[1]  و «لَهُ مَقالیدُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ یَبْسُطُ الرِّزْقَ لِمَنْ یَشاء وَ یَقْدِرُ إِنَّهُ بِکُلِّ شَیْ‏ءٍ عَلیم‏». [2]   هستند، درِ این گنجینه­ها را تنها برای کسانی می­گشایند که مصلحت بدانند. بر این اساس، هر سخنی را همه جا مطرح نمی­کردند.    

پی نوشتها

[1]   . و کلیدهای غیب تنها نزد خداست. (سوره­ی انعام، آیه­ی 59)

[2]   . کلیدهای آسمانی و زمین از انِ اوست. روزی را برای هر کس بخواهد گسترش می­دهد و (برای هر که بخواهد) تنگ گیرد. او (بهتر از دیگران می­داند که کجا گسترش دهد و کجا تنگ گیرد؛ زیرا) به هر چیزی آگاه است. (سوره­ی شوری، آیه­ی 12)